 |
|
 |
 |
|
|
|
Caché C'est comme l'homme de la rue L'ordinaire, le témoin, le passant Caché En salle des pas perdus Il ne perd ni son train ni son temps
Sur les plateaux de tournage d'une vie Y'a des rôles qui ne sont pas écrits Que serait la terre sans les petits
Caché Et pourtant heureux Ni trop fier, ni trop rien Et pourtant Caché Et silencieux Il jouerait plus souvent du parlant
Laissons donc parfois parler l'homme gris M?me s'il n'emploie pas des mots choisis Que serait la terre sans les gentils
Caché Il reste caché Comme un ouragan déguisé en coup de vent Caché Il aime caché Adore en secret, il tremble mais discret Caché Il vivra caché Les anges ont l'air beau sous leur incognito Caché Heureux mais caché Encore invisible, il demeure invincible Invincible et caché
|
|
Wszelkie prawa do prezentowanych tekstów posiadają ich autorzy.
Tekst jest prezentowany wyłącznie do celów edukacyjnych.
dodał: Administrator
czytano: 911 razy
|
Fragment na dzis:
Liroy : Moja autobiografia
I
Minęło 27 lat od kiedy przyszedłem na świat
71 rocznik - Kielce
moje miasto, moja mała ojczyzna
zajebista
to jest oczywista sprawa
mój dom to pocieszki a pocieszki to zabawa
stary taka właśnie klima
czy lato czy zima, -
|
deszcz czy słońce
zawsze tam było na maxi bez końca
od małego musiałem stawiać życiu czoła
podwórko, kumple to była dla mnie szkoła
stary
imprezy, kanciapy, godziny policyjne, wojny osiedlowe
niewinne dzieciństwo - stary zapo-
|
mnij
nie jedna osoba jeszcze nie raz to wspomni
jak to było kiedy osiedle się bawiło
wspomnimy nie raz jak to wtedy stary było
II
Od dzieciństwa miałem tylko same problemy
ciągłe kłopoty ze szkołą
ojcem - bez ści....
|
|
|
 |