|
|
|
|
|
|
|
(T: Gunnar Roalkvam, M: Sigvart Dagsland) Eg skar inn ord? i barken med kniv: Eg elske deg og det e sant Du skreiv det sama p? papir men du brukte blyant for d? konne du viska det ud Eg sa det b?de ude og inne Eg elske deg og det e sant Du sa det bare udi loft? s? ord? med vinden forsvant og d? blei dei viskte ud Eg elske deg Elske du meg? Og om det va sant! Men du forsvant ud f?r eg fant ud kem du va Eg sa det b?de tidligt og seint Eg elske deg og det e sant Du sa det bare seint om kvelden n?r dagen i fortid? rant s? n?tt? konne viska det ud Eg sa det b?de titt og ofte eg elske deg og det e sant Du sa det n?r du syns du m?tte og s?g te ein aen kant Tid? den viskte deg ud Eg elske deg... Tid? den viskte deg ud Aaa...
|
|
Wszelkie prawa do prezentowanych tekstów posiadają ich autorzy.
Tekst jest prezentowany wyłącznie do celów edukacyjnych.
dodał: Administrator
czytano: 755 razy
|
Fragment na dzis:
Krzysztof Kiljański : Prócz Ciebie nic
Świat szybki jak, młody wiatr pędzi co tchu
I nie ma czasu na miłość już.
Więc proszę Cię blisko bądź, kochaj mnie
Trwaj przy mnie, bo wokół wzburzone morze
Tylko Twoja dłoń. To stały ląd.
>Żyj z całych sił, życie tli się płomieniem tu
Wątłym i łatwo zagasić go.
Więc proszę Cię blisko bądź, kochaj mnie
Trwaj przy mnie, bo wokół wzburzone morze
Tylko Twoja dłoń. To stały ląd.
-
|
Co los chce dać lub zabrac mi.
Dziś oprócz Ciebie wiem, nie mam nic. 2x
Więc blisko bądź i kochaj mnie
Trwaj przy mnie, bo wokół wzburzone morze
Tylko Twoja dłoń. To stały ląd.
Stały ląd. ....
|
|
|
|
|