|
|
|
|
|
|
|
Yo no he sabido nunca de su historia Un día nací aquí sencillamente El viejo puerto vigiló mi infancia Con rostro de fría indiferencia Porque no nací pobre y siempre tuve Un miedo inconcebible a la pobreza
Yo les quiero contar Lo que he observado Para que nos vayamos Conociendo El habitante encadeno las calles La lluvia desti?o las escaleras
Un manto de tristezas fue cubriendo Las casas con sus calles y sus ni?os
Mi fin temporal y la llovizna Con su caída de arena y desperdicios Por ahí paso la muerte tantas veces La muerte que volteaba al paraíso Y una vez mas el viento como siempre Limpio la cara de este puerto herido
Pero este puerto barre como el hambre No se puede vivir sin conocerlo No se puede dejar sin que nos falte La vela al viento al sur los volantines Y el pescador de jaibas que entristece Nos trae esa jilguera costanera
Yo no he sabido nunca de su historia Un día nací aquí sencillamente El viejo puerto vigiló mi infancia Con rostro de fría indiferencia Porque no nací pobre y siempre tuve Un miedo inconcebible a la pobreza
|
|
Wszelkie prawa do prezentowanych tekstów posiadają ich autorzy.
Tekst jest prezentowany wyłącznie do celów edukacyjnych.
dodał: Administrator
czytano: 983 razy
|
Fragment na dzis:
Krzysztof Kiljański : Prócz Ciebie nic
Świat szybki jak, młody wiatr pędzi co tchu
I nie ma czasu na miłość już.
Więc proszę Cię blisko bądź, kochaj mnie
Trwaj przy mnie, bo wokół wzburzone morze
Tylko Twoja dłoń. To stały ląd.
>Żyj z całych sił, życie tli się płomieniem tu
Wątłym i łatwo zagasić go.
Więc proszę Cię blisko bądź, kochaj mnie
Trwaj przy mnie, bo wokół wzburzone morze
Tylko Twoja dłoń. To stały ląd.
-
|
Co los chce dać lub zabrac mi.
Dziś oprócz Ciebie wiem, nie mam nic. 2x
Więc blisko bądź i kochaj mnie
Trwaj przy mnie, bo wokół wzburzone morze
Tylko Twoja dłoń. To stały ląd.
Stały ląd. ....
|
|
|
|
|